De wedstrijd tegen VoCASA D5 was bepalend voor de ranglijst van voor de winterstop: haakten we aan bij de subtop of verlaagden we ons richting best-of-the-rest. In het eerste geval konden we in de opbouw blijven, in het laatste geval zou het zaak zijn in ieder geval drie teams onder ons te houden.
Met Hanneke, Marieke, Lisa, Monique, Marjolein en Jenny de eerste set in. Susanne zat aan een kerstdiner, dus we moesten het zonder libero doen deze wedstrijd. Ilse kon nog op tijd weg bij haar kerstborrel, maar net niet meer voor de eerste set.
Het ging gelijk op. De passing liep goed, maar de aanval kon nog niet overtuigen, zodat uitlopen er niet in zit. Bij 11-9 had VoCASA een gaatje, en het was hard werken om dat niet groter te laten worden, laat staan te dichten. Daardoor ging het onherroepelijk richting 25-23 voor VoCASA.
De tweede set in met dezelfde beginopstelling De servicepass bleef hanteerbaar en ook de aanval kreeg wat meer grip op de wedstrijd. Lisa uit de servicepass en met af en toe ook nog een killing-block stonden we op 13-19 een eind voor, dus die set zou makkelijk binnengehaald moeten kunnen worden. Bij 19-23 Rosa erin voor Marieke, die het lastig had in de aanval. Bij 23-23 Marieke er weer terug in voor Rosa, maar dan kon die laatste weinig aan doen – ze had nog geen bal gehad. Geheel op eigen kracht – maar nu niet in een positieve betekenis – verdween de voorsprong als sneeuw voor de zon en stoomde VoCASA in een keer door naar 25-23.
In de derde set toch wat omzettingen: Marjolein naar de andere buitenkant en Rosa voor Marieke op buiten. Even wennen in het begin, dus het was zo 3-0. Dat weer rechtgezet naar 4-4 en zelfs uitgebouwd naar 9-12, maar toen was de koek een beetje op. Alleen Marjolein kon nog wat agressie uit zichzelf halen, maar kreeg de rest daar niet in mee. Ilse op de diagonaal voor Monique bij 11-13, maar het werd 17-15 en 20-18 en ook Marieke voor Rosa kon het tij niet meer keren: 25-21. Het liep een halve set achter de feiten aan, er waren geen vanzelfsprekendheden in systeem en opbouw meer.
Zou dat in de vierde set nog gekeerd kunnen worden? Veel variatiemogelijkheden waren er niet, dus we moesten ons aan de eigen haren omhoog trekken. VoCASA had van begin af aan het initiatief en liep uit naar 25-21. De servicepass bleef redelijk, maar de aanval had het lastig. Dat lukt Marjolein nog het beste, die had er weer eens ouderwets zin in – maar ook nu kon ze dat niet alleen. Bij 15-12 Rosa er nog in voor Marieke, maar het stond al snel 22-13. De laatste hoop was een servicebeurt van Hanneke, waarbij nog iets van het oude vuur in het team terugkwam toen de serie langer werd. Bij 22-20 hield het helaas op, waarna het snel 25-21 werd en VoCASA dus met 4-0 had gewonnen.
Met slechts 8 wedstrijden gespeeld is het nu winterstop. Dat betekent dat de 2e seizoenshelft druk wordt en er weinig wedstrijdloze weken zullen zijn. We staan nu op de 9e plek, maar de rest heft allemaal meer wedstrijden gespeeld. Daardoor moeten we meer afstand van de gevarenzone kunnen nemen dan er nu lijkt te zijn. Het is dan wel zaak de boel heel te houden en vooral de punten te pakken waar dat kan en wellicht ook nog daar waar dat eigenlijk niet verwacht werd.
Met een hogere trainingsopkomst als een van de goede voornemens en met meer wedstrijden ook een beter wedstrijdritme en dus meer automatismen zal het spelpeil ongetwijfeld omhoog gaan en daarmee komen de punten vanzelf.