Voordat het feestgedruis op de donderdag kon losbarsten, was het tijdens de training tijd voor een heuse battle. Niets geen teamgedoe, lekker ieder voor zichzelf en tegen alle anderen! Hanneke, Susanne en Lara waren er helaas niet bij (ze weten niet wat ze gemist hebben), dus om het aantal deelnemers toch op een even aantal te krijgen, deed de trainer zelf (al was hij dan wel geblesseerd) voor spek en bonen mee.
In diverse volleybalvormen werd in twee- of viertallen tegen elkaar gespeeld in varianten als “alles tot de 7 meter”, “elke 2e bal erover”, “niet binnen de 3”, “4-4 2/3 veld”, “alleen achter de 3” en zo nog wat. Iedere gewonnen set (ouderwets tot de 15 punten) leverde de betreffende speelsters ieder 2 punten op, bij verlies toch nog 1 punt.
Tussen de spelvormen door nog wat gewone oefeningen met bonuspunten voor het passen op een korf (na een aantal ronden met toch aardig wat ballen in de buurt van de korf, lukte het uiteindelijk Lot en Jenny om er een in te krijgen) en het set-uppen naar een korf op de buitenpositie (sommige ballen wel in de buurt, maar geen enkele bal in de korf – spelverdelen is blijkbaar toch moeilijker dan je wellicht denkt).
Aan het begin van de avond mocht iedereen ook voorspellen wie er zou gaan winnen, wat uiteindelijk ook een extra punt zou kunnen opleveren bij een juiste voorspelling. In het kader van de privacy zullen we hier echter verder niet zeggen wie daar wie bij genoemd heeft. In ieder geval was iedereen wel zo (vals?) bescheiden om niet zichzelf te noemen…
Het was duidelijk dat er geen cadeautjes gegeven werden, het ging duidelijk om de punten. Na een zevental battles kon de score opgemaakt worden. De lijst werd aangevoerd door Anita en Monique (beide 11 punten), gevolgd door Lot, Marieke en de trainer (10 punten), Ans en Jenny (8 punten) en als laatste maar niet de minste Marjolein (6 punten).
Het ging bij deze battles duidelijk niet alleen om brute kracht, maar meer om inzicht, stabiliteit en flexibiliteit. De balans daartussen verschilde per spelvorm. Het is dan ook niet meer dan logisch dat de (zonder anderen tekort te willen doen) wat meer stille krachten in het team (Anita en Monique), die normaal redelijk foutloos en ogenschijnlijk weinig spectaculair in dienst van het team spelen, maar daardoor anderen de mogelijkheid geven te schitteren, als winnaars komen bovendrijven.
Marieke en Jenny hadden allebei Monique goed voorspeld en de trainer had Anita bovenaan gezet, dus zij kregen er alledrie nog een punt bij. Daardoor stegen Marieke en de trainer eveneens naar 11 punten, zodat er uiteindelijk vier winnaars waren, gevolgd door Lot, Jenny, Ans en Marjolein.
Dat de trainer met zijn verkrampte kuit ook gewoon bovenaan op het erepodium stond, is natuurlijk een blamage voor het hele team…
Vandaag is het tijd voor erwtensoep en jonge jenever (Leste Mert), volgende week gaan we weer met en voor iedereen aan de slag.