We gingen als nummer 2 met drie verliespunten de wedstrijd in tegen Volamie, de nummer 3 met acht verliespunten. De nummer 2 tegen de nummer 3, dat mag toch best een topper genoemd worden. Helaas was de wedstrijd dat niet…
De eerste set ging goed: door veel servicedruk kwam de pass van Volamie niet en kwam er van hun aanval niets terecht. Als de pass wel kwam, ging de set-up naar hun lange linkshandige nummer 12, maar die scoorde procentueel weinig. Die set werd dan ook met 25-17 gewonnen.
De tweede set had een zelfde verloop. Anita K had hun nummer 12 in de blokkering in de zak, en bij 24-16 was het wachten op het einde van de set. Bij 24-18 toch maar een time-out, want dat ene punt moest nog wel even zelf gemaakt worden. Uiteindelijk duurde dat nog tot 25-20, maar toen was die set wel binnen.
De coach van Volamie had eindelijk door dat een ander concept nodig was en haalde nummer 12 er uit. Aan onze kant liep het tegen het einde van de tweede set ook niet helemaal lekker meer, wat een goede reden was om Gerry er voor Anita K in te brengen om wat meer wisselmogelijkheden te hebben.
Maar we waren de weg even kwijt. Het drie plekken doordraaien zorgde voor wat verwarring, Mireille dacht bijvoorbeeld dat ze moest gaan spelverdelen, en door die confusie stonden we opeens met 8-3 achter. Tot 13-8 bleef het toen een tijdje gelijk opgaan. Gerry scoorde nog een paar keer met een korte service en met kunst en vliegwerk konden we bijkomen tot 18-18. Daarna bleef de servicepass weer hangen en mocht ook het wisselen van Anita K voor Gerry niet meer baten en verloren we die set met 25-22.
Volamie was beter gaan spelen, het feit dat niet alle ballen meer op midden hoefde betekende meer spreiding in hun aanval en daar hadden we het moeilijk mee om op tijd te reageren. Het was dan ook voornamelijk achter de feiten aanlopen en zelf niet aan volleyballen toekomen. Ballen die tussen twee speelsters in kwamen, vielen op de grond of werd door allebei geclaimd, waarbij het eindresultaat hetzelfde was. Daardoor was het even wat minder gezellig in het veld. Niet zo gek natuurlijk, want we hebben nog niet zoveel sets verloren!
In het begin van de 4e set was het een chaos. Opeens stonden twee speelsters op rechtsachter en was er geen blok rechtsvoor. Toen was het snel 5-0 voor Volamie. Helaas geen 4 wissels langs de kant, dus een andere rigoreuze ingreep: functiewissel van spelverdeelster en diagonaal. Dat kreeg iedereen weer bij de les, we kwamen terug tot 8-6. Maar daarna ging het hard. Iedereen liep overal, behalve op de eigen plek. De pass van Leontine liep niet meer, dus die mocht even uitschuiven, en dat maakte het ook al niet rustiger. Die set werd dan ook met een blamerende 25-12 verloren.
Laten we het er maar op houden dat het een goede generale was voor volgende week, als we tegen nummer 1 Kidang mogen. Dan is het niet ondenkbaar dat we vier sets verliezen, en dan hebben we elkaar als team hard nodig om dat te overleven. Dat ontbrak in en na deze wedstrijd dus een beetje.
Maar laten we even niet vergeten dat de uitslag 2-2 is. Oftewel: weer niet verloren! Dat het de laatste set totaal niet meer liep mag niet het overheersende gevoel blijven van zo’n wedstrijd waarin we onze positie aan de top in de 2e klasse verstevigd hebben.