Bij de 4e wedstrijd was het genieten geblazen, zeker langs de kant. Veel meer was daar toch niet te doen, want er was niets te wisselen! Maar de trainingen van de afgelopen weken en de eerdere drie wedstrijden hadden duidelijk hun vruchten afgeworpen. Marie-Antoinet begin met spelverdelen en Mireille op de diagonaal. Anita B en Leontine op buiten en Gerrie en Marja op midden.
Vanaf het begin af aan was het duidelijk: Pegasus had niets in te brengen. Mireille speelde goed op de diagonaal in de passing en verdediging, Marie-Antoinet verdeelde goed en had een constante set-up. Daardoor kon Leontine lekker in de wedstrijd komen en was er met Anita daar tegenover altijd een buitenaanvaller aanspeelbaar. Marja begint haar draai te vinden (al moet ze nog we draaien) op midden, en Gerrie pakt ook op soms onnavolgbare wijze haar punten mee.
De eerste set ging dan ook als een speer: 25-16. De tweede set leek Pegasus wat meer vat te krijgen, maar kwamen ze toch niet verder dan 25-20. Daarna was de koek voor de tegenstander op. Met een duidelijke 25-15 en 25-13 werd het een overtuigende 4-0.
In deze wedstrijd was er geen verval gedurende de vier sets, wat gezien het feit dat er geen wissels waren een duidelijk pluspunt was ten opzichte van de vorige wedstrijd, waar het na 2,5 set zo’n beetje in elkaar zakte. Een paar speelsters (Gerrie, Leontine) hadden daar blijkbaar toch van geleerd en de krachten wat meer gedoseerd.
Na afloop zeiden speelsters van Pegasus dat ze niet lekker gespeeld hadden, dat ze meer konden dan ze hadden laten zien. Ja, duh, hoe zou dat komen?!?