Het was roeien met de riemen die we hadden. Ans was ziek, Anita nog geblesseerd, Marieke nog niet aan het trainen, Liesanne ging voor het eerst weer mee inspelen, Marjolein had last van de rug en Monique stond in de voorzichtige stand: het uitgangspunt voor een wat experimentele avond.
Eerst maar eens kijken hoe het ging met Liesanne. Het schouderprobleem zou waarschijnlijk geen beletsel zijn in de passing, dus een optie was om Ilse op midden te laten spelen en dan achterin te vervangen door Liesanne als libero. Vaste libero Susanne schoof daarmee door naar passer/loper en kon daardoor Marjolein in ieder geval uit de servicepass houden.
Daarmee waren de opstellingsmogelijkheden maximaal benut, dus gewoon beginnen met Hanneke, Marjolein, Ilse, Monique, Susanne en Ilse en toch Liesanne als libero en dan maar kijken hoe ver we kwamen in deze uitwedstrijd. Dat zag er in eerste niet overtuigend uit. Al snel een time-out op 7-2 achter, waarna we wel wat terugkwamen op 12-8, maar het verschil van vier punten bleef tot 17-13, toen een enkele servicebeurt van Pegasus de set opeens uitblies naar 25-14.
Het was gewoon even wennen. Liesanne had voor het eerst weer wat balcontact en moest er nog inkomen, Ilse deed het op midden goed maar moest de draai nog even vinden met Hanneke en Susanne op buiten probeerde nog teveel om meteen te scoren in plaats van het probleem te verleggen. Beetje onrustig en onwennig allemaal dus.
Qua uitslag was meer echter duidelijk mogelijk, als we zelf maar bleven spelen. In de tweede set drie plekken doorgedraaid om niet meteen tegen een achterstand aan te lopen. Dat lukte: we stonden op 5-7 zelfs wat voor, maar al snel ging het gelijk op tot 11-11 en 17-17. Daarna helaas een paar persoonlijke fouten, waardoor Pegasus wegliep naar 22-19. Die kleine achterstand was voor ons net te groot, waardoor we de set verloren met 25-22.
Het was hard werken voor ieder punt. De service liep lekker, en ook de servicepass was bij vlagen ruim voldoende om iedereen aan het aanvallen te krijgen. Jenny en Ilse wisten de hoeken op midden goed te benutten, Marjolein was een stabiele aanvalskracht op buiten en ook Monique pakte op de diagonaal haar puntjes mee. Susanne kwam lekker langs het blok en Liesanne kreeg het gevoel weer terug. Jammer alleen van de uiteindelijke setstand, waarbij helaas niet alle scheidsrechterlijke beslissingen in ons voordeel waren. Om het netjes te zeggen.
Maar vol goede moed de derde set in dus. De beroemde derde set: Pegasus zou waarschijnlijk een tandje lager schakelen omdat ze al twee sets gewonnen hadden, dus hier lag onze kans. Weer drie plekken doorgedraaid, en dat pakte ook nu weer goed uit. Het ging tot 14-14 weer gelijk op, daarna liepen we door een servicebeurt van Susanne (!) uit tot 14-17, waar Pegasus blijkbaar zo van schrok dat ze er niet meer aan te pas kwamen. Alles klopte, er werden ballen geblokkeerd, de verdediging stond goed en hield de ballen van de grond en de aanval scoorde direct. Pegasus stond erbij en keer ernaar: 16-25.
Een volledig open vierde set dus. Liesanne even doorgeschoven als libero voor Marjolein, die het duidelijk lastiger kreeg, waardoor Ilse achterin bleef staan. Dat zorgde voor wat andere passopstellingen, en dat was meteen even wennen: 6-0. Daarna door een servicebeurt van Jenny weer bijgekomen bij 7-7 en konden we opnieuw beginnen.
Het ging weer gelijk op: 14-13 en 16-17. Die laatste stand had eigenlijk 15-18 moeten zijn omdat de scheidsrechter een service van Susanne uit gaf die in was. Zelfs de coach van de tegenstander zag dat die service in was en vroeg een time-out aan, maar dat was een beetje een zinloze actie omdat ze bal toch al cadeau hadden gekregen.
Erg jammerlijk op die stand, want dan heb je opeens een heel ander wedstrijdbeeld: bij 15-18 zijn wij los en moet Pegasus alle zeilen bijzetten om bij te komen, terwijl wij die set dan rustig kunnen uitspelen om vervolgens nog maar eens te zien hoe de vijfde set zou verlopen. Bij 16-17 is alles echter weer open en blijft het doorwerken.
Het werd 21-21 en daarna zelfs 24-21 voor Pegasus, maar we gingen punt voor punt onverdroten door tot 24-24. Na een lange ralley werd het helaas 25-24 voor Pegasus, gevolgd door de anticlimax van de avond toen de scheidsrechter een duwbal scherp op het net die Hanneke via de tegenstander uitspeelde niet als touché zag maar gewoon uit gaf. Toen was de set en opeens ook de wedstrijd afgelopen.
Ik zeg het niet vaak, en hou er ook niet van om het als verliesexcuus aan te dragen, maar de scheidsrechterlijke beslissingen hadden in deze wedstrijd een bepalende rol. Dat gold voor de hele wedstrijd, maar zeker voor de laatste set. Technisch mocht veel, ook al niet in ons voordeel, maar dat is nog tot daar aan toe. Een dusdanig hoge ratio tussen de ballen die in ons voordeel dan wel ons nadeel werden gefloten is onacceptabel, of dat nu onkunde of onwil is.
Daarmee bleven we wat gedesillusioneerd achter met het ene puntje wat we uit deze wedstrijd wisten te slepen. Gezien de opstellingsexperimenten hebben we ons er kranig doorheen geslagen, en daardoor alleen al meer verdiend.
Het is wel een beetje de teneur van de laatste wedstrijden: roeien met de riemen die we hebben. Daardoor laten we wat punten liggen die normaal gewoon binnengehaald moeten kunnen worden. We staan na de eerste seizoenshelft nu op de zevende plek, met een duidelijke top 2 (Pegasus D5 en Switch D1) en daarna vier teams (VoCASA D4, Trivos D2, Heyendaal D4 en Pegasus D4) boven ons die we in de tweede helft moeten kunnen verslaan als we op volle sterkte en wisselmogelijkheden zijn. Als we daarnaast tegen de lagere teams gewoon ons eigen ding kunnen doen, is de prognose dat een 4e plek haalbaar moet zijn. Als we tot het eind van het seizoen compleet kunnen blijven, is plek 3 ook nog niet uit zicht. Maar daar zitten dus wel wat als-en aan.
Dinsdag nog de laatste training van dit jaar en daarna twee weken rust. Op 6 januari beginnen we weer, en de donderdag erna meteen de topper tegen VoCASA D4. Daarna twee wedstrijden tegen VoCASA D5 en Weekenders D1, waar we het maximale aantal punten uit moeten halen om goed voorbereid aan de wedstrijd tegen Trivos D2 te beginnen. Dan is het februari en kijken we weer verder waar we staan.