De thuiswedstrijd tegen VoCASA D4 was er een waar eigenlijk alles zo’n beetje tegenzat. Om te beginnen moesten we wachten op de wedstrijd van Dames 2, die gigantisch uitliep: twee gelijkwaardige teams die streden om de derde plek, met een vijfde set die gelukkig niet verder ging dan 15-12 (voor de tegenstander), want dat had net zo makkelijk 68-66 kunnen worden. Dames 2 was not amused over de scheidsrechter (onze Hanneke) en liet dat in de kleedkamer meteen na de wedstrijd ook aan haar blijken. Een ideale wedstrijdvoorbereiding zullen we maar zeggen.
Dat bleef doorwerken in de warming-up: het was het allemaal net niet. Adrenaline leidt wel tot motivatie, maar niet tot de benodigde coördinatie. De eerste set leken we desondanks nog aardig bij te kunnen blijven, maar bij 4-8 was de eerste time-out al nodig. Via 11-14 liep VoCASA ineens uit tot 14-20 en toen was deze set snel afgelopen met 18-25. Niet helemaal weggespeeld, maar ook weinig in de melk te brokkelen.
De tweede set dreigde eenzelfde kant op te gaan. De eerste time-out bij 1-4 en toen teruggekomen tot 8-9. Daarna was VoCASA weer weg naar 9-15 en ging de set verloren met 14-25. Er heerste de gelatenheid in het team van het jonge konijn dat hulpeloos in het licht van de koplampen van een auto zit te wachten op het schot van de jager.
In de derde set de opstelling doorgedraaid voor een andere kijk op de tegenstander (en andersom). Bij 3-5 ging Ans serveren, en dat bleef ze doen tot 14-5. De spirit zat er opeens in, zeker toen Hanneke daarna ook nog doorserveerde naar 19-6. VoCASA stond erbij en keek ernaar, maar verloor gewoon met 25-8. Het kon dus wel!
Vol vertrouwen over een goede afloop met een vijfsetter eerst de vierde set nog winnen. Het ging mooi tegen elkaar op. Via 13-13 werd het 17-18 en 23-22. Daarna trokken we toch aan het kortste eind en had VoCASA bij 24-26 als eerste twee punten verschil.
Het resultaat: een goede (serveer)set en een set met wat meer strijd, maar twee sets waarin het op alle fronten totaal niet liep. Een goede reden om na de wedstrijd niet al te lang en enigszins chagrijnig na te tafelen.