De eerst uitwedstrijd van dit jaar begon niet echt goed voorbereid. Door de Horssense kermis was er niet getraind, en dat is een fase met het weer even goed uitzetten van de lijnen en het fijnslijpen van de individuele afstemmingen niet echt handig natuurlijk. Bovendien kon Ans niet meedoen, en dat scheelt een betrouwbaar rustpunt op midden. Jenny en Lisannen moesten het op midden nu met relatief weinig trainingsuren zien vol te houden.
De eerst set met Hanneke, Marjolein, Jenny, Monique, Marieke en Lisanne begon voortvarend. Door goede servicebeurten van Jenny (4-8) en Lisanne (8-16) liepen we uit, maar daarna stagneerde het wat. De voorsprong bleef met 11-17 en 16-22 wel groot genoeg, maar het werd ook niet meer. De passing bleef hangen, de aanval kwam er niet meer door. Door de service van Marieke kwamen we echter redelijk makkelijk op 16-25.
Met dezelfde beginopstelling de tweede set in, maar nu met Susanne als libero voor midden in plaats van buiten, om het voor de middens mogelijk te maken het vier sets vol te houden. We liepen in eerste instantie weer uit naar 4-8, maar daarna deed hetzelfde euvel zich weer voor. VoCASA profiteerde en kwam langszij bij 10-10, om meteen uit te lopen naar 14-10. Om een verandering te forceren toen Anita erin voor Hanneke, waardoor Monique van diagonaal naar spelverdeler promoveerde. We kwamen terug, maar bleven met 18-15, 19-17 en 21-19 net achter de feiten aanlopen. Een setverlies van 25-22 was dan ook het gevolg.
De derde set werd een complete ramp. De middens hadden het in de tweede set al moeilijk, dus vandaar Monique als vliegende keep doorgeschoven naar de middenpositie en Hanneke als spelverdeler. Tot 5-7 leek er niets aan de hand, maar toen stagneerde de service en de servicepass. VoCASA liep uit naar 10-7 en 16-10.
Het was warm en erg rumoerig in de VoCASA-hal, en dat vergde aardig wat concentratie. Een dubbele wissel van Jenny voor Anita op de diagonaal en Marjolein voor Marieke op buiten kon het tij ook niet keren. De blokkering liet het afweten, de buitenaanvallers van VoCASA wisten veel ballen op de midachter te krijgen. Bij een time-out besloten om de buitenblokkering rechtdoor te zetten en de midachter op midden te laten verdedigen. Het was al 19-10, en we kwamen er niet meer doorheen. De time-outs waren op, geen wisselspeelsters meer, dus dan maar lijdzaam toezien dat het 25-12 werd en gauw verder met de volgende set.
In de vierde set de boel weer omgegooid. Monique spelverdelen, Anita op de diagonaal, Marjolein en Ilse bleven op buiten en de middens werden weer ondersteund door de libero. Een voorzichtig voorsprongetje in het begin (4-6) werd snel uitgebouwd naar 6-11 en daarna 12-17. Marieke kwam er voorin in voor Ilse voor nog even wat extra aanvalskracht, waardoor we met 13-25 aan VoCASA weer even duidelijk maakten hoe de verhoudingen echt lagen.
Met dezelfde opstelling de 5e set in, maar dan 1 plek doorgedraaid om meteen met de sterkere aanvalsopstellingen te kunnen beginnen. Tot 5-5 kon het nog alle kanten op, maar hadden we wel het betere spel. De buitenblokkering ging weer op de diagonaal en de midachter op de rechtdoor. Bij 5-8 was het wisselen van speelhelft en was het zaak die voorsprong te houden of nog liever uit te bouwen. VoCASA kwam nog even dichterbij op 9-11, maar daarna werd het met wat individuele fouten toch 11-15 en was onze 3-2 winst een feit.
Met de hakken over de sloot heet dat. In dit geval wisten we de schade nog beperkt te houden. Vorig jaar moesten we de donderdag na de Horssense kermis tegen The Weekenders uit Winssen, en die verloren we toen kansloos met 4-0. Citaat uit het verslag van die wedstrijd: “De moraal van deze week: in het vervolg geen wedstrijd in de week van de Horssense kermis…”. Dat blijkt eens temeer maar weer waar te zijn. Saillant detail: volgende week tegen The Weekenders…