De wedstrijd tegen Voreo D1 was de laatste uit de serie van ‘makkelijke’ tegenstanders. Het doel was om in deze periode zoveel mogelijk te punten te halen om een beetje een buffer te hebben voor de laatste reeks van vijf wedstrijden als we tegen de hogere teams moeten. Dat is ook goed gelukt: in de wedstrijden tegen Weekenders, Tweestroom, Pegasus 6 en Kidang 2 hebben we 19 van de 20 punten gehaald. Tegen het onderaan staande Voreo moest dat aantal nog opgeschroefd worden, dus het was een (thuis)wedstrijd waarin we alleen maar konden verliezen.
Marjolein stond ergens in de sneeuw op de lange latten, waardoor Ans doorschoof naar buiten en Monique en Lot de taken op midden moesten verdelen en voor Hanneke en Jenny de rechterkant het domein was. Susanne begon als libero buiten, met als inzet dat per set af te wisselen met midden/buiten/midden om overal wat ervaring op te doen en (niet in het minst) iedereen scherp te houden.
Het team van Voreo bestond voornamelijk uit hun nummer 2, die veel opeiste en ook veel scoorde. Het doel was dan ook haar te omzeilen met onder andere een hoge servicedruk. In de eerste set bleef het een beetje gelijk opgaan tot 8-9, daarna liepen we uit naar 14-10 en 17-10, waarna het spelpeil weer wat terugzakte, maar we de 7 punten voorsprong wel hielden tot 25-18.
De tweede set met libero op midden vergde weer even wat gewenning. Een time-out op 5-7 deed echter wonderen, daarna was Voreo aan de beurt met een time-out op 13-9. Die hielp blijkbaar, want hun steekballetjes op midden en het doortikken van de spelverdeelster leidde weer tot een time-out aan onze kant bij 15-18. Toen was het duidelijk hoe we ons daar tegen moesten wapenen en kwamen we weer gelijk bij 19-19, om de set vervolgens overtuigend uit te spelen tot 25-21.
Voreo begon de derde set opportunistisch met een dreigend driemansblok op midden. We liepen in het begin nog wel uit tot 7-2, maar daarna werd er door onze aanvallers te weinig gekeken waar de blokkering en waar de verdediging stonden en was de aandacht alleen volledig op de bal gericht. Dat leidde tot een aantal blokballen met bijbehorende frustratie, maar niet tot een oplossend vermogen. Voreo kwam dan ook bij en liep uit tot 12-15, waarna we bij de rotaties waarbij hun nummer 2 achterin stond gelukkig weer bij konden komen en zelfs doorstoten tot 25-20.
De les uit de derde set was duidelijk: de eigen passing op orde houden en de ogen open in de aanval. De beginopstelling draaide drie plekken door om tegenover een andere blokkering te staan, in de hoop dat dit voor de aanvallers een nieuwe impuls was. Het tegendeel leek waar: na 4-7 was het al snel 8-15 en 10-20 met rendementsloze aanvallen in het blok of net prikballen op een plek waar iemand stond. Dankzij een servicebeurt van Monique kwamen we nog ‘terug’ tot 14-20, maar daarna was het met 15-25 snel gedaan.
Altijd jammer, zo’n laatste set verliezen, dat geeft toch een ander gevoel aan het eindresultaat. We hebben daarmee echter wel 23 punten uit de laatste 5 wedstrijden gehaald, maar met name die laatste set was toch een deceptie omdat hij voornamelijk aan onszelf te wijten was. Gelukkig hebben we vanaf volgende week weer ‘betere’ tegenstanders…
De eerste wedstrijd uit de eindserie is tegen Heyendaal D5, die nu vier punten onder ons staan, waarbij wij ook nog een wedstrijd minder gespeeld hebben. De komende weken zal blijken hoeveel dat buffer ons uiteindelijk zal opleveren.