Noud van Kruysbergen

De wedstrijd tegen Trivos stond in het teken van de wederopstanding. De meeste mensen weer op hun eigen plek en eindelijk weer wat te wisselen! Marjolein was weer terug uit haar quarantaine en kreeg meteen een basisplaats aangeboden. Met libero, dat wel. Susan kon na een paar weken bijbeunen op buiten eindelijk die liberoplek weer eens invulling geven. Op buiten vandaag, om Marjolein een deel van de tijd te ontzien en om Rosa, die haar draai lijkt te gaan vinden en een betrouwbare speelster gaat worden, weer te laten concentreren op haar positie bij het net.

De thuiswedstrijd tegen de Weekenders hadden we overtuigend gewonnen (zij het met toch een setje verlies), dus de uitwedstrijd zou normaal gesproken niet meer dan het eenvoudig ophalen van de punten moeten zijn. Maar hoe leuk onvoorspelbaar kan het volleybalspel zijn.

De reservebank was deze keer goed gevuld met Hanneke, Anita, Jenny en Marieke, maar alleen de eerste had haar wedstrijdkleren aan om daar waar nodig te proberen in te vallen na een enkelblessure, de rest was er alleen ter morele ondersteuning.

Het briefje met de speelsters geeft al goed aan wat het motto van deze wedstrijd zou zijn: proberen om er zoveel mogelijk uit te slepen met wie er wél zijn…

Na een paar weken stilgelegen te hebben was de eerste wedstrijd van het nieuwe jaar tegen VoCASA D4, waar we thuis met 3-1 van gewonnen hebben in een leuke en goede wedstrijd. Benieuwd dus wat de uitwedstrijd zou brengen. Met a priori wel een aantal kanttekeningen.

Het was roeien met de riemen die we hadden. Ans was ziek, Anita nog geblesseerd, Marieke nog niet aan het trainen, Liesanne ging voor het eerst weer mee inspelen, Marjolein had last van de rug en Monique stond in de voorzichtige stand: het uitgangspunt voor een wat experimentele avond.

Eerst maar eens kijken hoe het ging met Liesanne. Het schouderprobleem zou waarschijnlijk geen beletsel zijn in de passing, dus een optie was om Ilse op midden te laten spelen en dan achterin te vervangen door Liesanne als libero. Vaste libero Susanne schoof daarmee door naar passer/loper en kon daardoor Marjolein in ieder geval uit de servicepass houden.

Dit was zo’n wedstrijd waar je het als coach vrij ‘makkelijk’ hebt: speelsters die last hebben of krijgen van allerlei dingetjes en niets te wisselen…

Marjolein had dinsdag bij de training al last van haar rug, maar voelde zich fit genoeg om te spelen. Dus kon Susanne als libero fungeren, anders had zij als laatste redmiddel op buiten gemogen. Nu moesten we het met Hanneke, Marjolein, Jenny, Monique, Ilse en Ans doen. Marieke is nog niet aan trainen toe, laat staan wedstrijden, en Anita had een vergadering in Diemen. Het goede nieuws: Liesanne begint volgende week weer voorzichtig met trainen.